Күнім сен сөнбеші, Сөнбеші сөне көрмеші. Күлкіннің түссе сəулесі, Жайнайды жүрегімнің барлық бөлмесі. Күнім-ау. Күнім сен сөнбеші, Сөнбеші сөне көрмеші. Күлкінің түссе сəулесі, Жайнайды жүрегімнің барлық бөлмесі. Күнім-ау. Күндей ажарың, гүлдей ғажабым, Сен данасың, дарасың.Қатты таңданба, Мына жалғанда менікі ғанасың. Сансарсаңға кейде салсамда, Естен таңсамда сүймеймін демедің. Сол мінезіңді, Мен бір өзіңді жақсы көремін. [Қайырмасы] Күнім сен сөнбеші, Сөнбеші сөне көрмеші. Күлкіннің түссе сəулесі, Жайнайды жүрегімнің барлық бөлмесі. Күнім-ау.Күнім сен сөнбеші, Сөнбеші сөне көрмеші. Күлкінің
Аппак аппак кар Жер бетiнде суык ызгары Жулдызга карап Тонiп турган сонау шындары Аяндап келем Касымда сен акырын басып Журек согады Саган деген конiлiм тасып Тындашы ан салайын мен Саган арнап кеш баткан кезде Жас тамшылайды Коздерiмнен сен оны сезбе Ты
Сен ақиқат нәрсені көрген уақытыңда одан қайтарсан сол себептен сенің ажалыңды жақындатпайды және сенен ризқыңды ұзақ қылмайды.